رسانه ها از جنایت های داعش و اقدامات سبعانه و وحشیانه این گروه تروریستی سخن می گویند، اما کمتر کسی است که به آثار فرهنگی بلندمدت اعمال و جنایات این گروهک تروریستی بپردازد
رسانه ها از جنایت های داعش و اقدامات سبعانه و وحشیانه این گروه تروریستی سخن می گویند، اما کمتر کسی است که به آثار فرهنگی بلندمدت اعمال و جنایات این گروهک تروریستی بپردازد.
رسانه ها از جنایت های داعش و اقدامات وحشیانه این گروه تروریستی سخن می گویند، اما کم تر کسی است که به آثار فرهنگی بلندمدت اعمال و جنایات این گروهک تروریستی بپردازد.
مرکز مطالعات استراتژیک و آینده جهان عرب در مقاله ای به بررسی آثار بلند مدت رفتار داعش بر روی کودکان می پردازد. در گزارش منتشر شده در سایت این مرکز، یک هشدار صریح وجود دارد: «اقدامات عجیب و غیرمنتظره داعش، محدود به جوانان نمی شود. تنها مردان و جوانان نیستند که خانه و کاشانه خود را رها می کنند تا با عضویت در این گروه، به اقدامات جنایت‌بار دست بزنند؛ بلکه امروز در صفوف داعش به وضوح می توان زنان و کودکانی را دید که تحت تعلیمات خاصی قرار گرفتند و دست به اقداماتی می زنند که برای این گروه ها شگفت آور است.»
در این گزارش مهم ترین موارد عملیاتی کودکان آموزش دیده داعشی را ذکر می کند. اعمالی که به نظر می رسد هیچ کودکی در سراسر دنیا، حتی تصور آن را هم نداشته باشد. «در بیش تر کشورهای جهان و منطقه، حتی کار شغلی و بدنی برای پسران زیر 18 سال ممنوع است. اما در داعش می بینیم که یک کودک در بازار خرید و فروش می شود و کودک دیگری در یک بازار حاضر است عملیات انتحاری در راستای منافع داعش انجام دهد. کودکان و نوجوانان به صورت گسترده در میادین نبرد حضور دارند و حتی برای ساخت مواد منفجره و خمپاره ها آموزش می بینند. کودکان برای تحریک و تشجیع سربازان در عملیات ها مورد استفاده قرار می گیرند و نوجوانان را به عنوان جاسوس به مناطق همجوار می فرستند تا در یک میدان جنگی دست به جاسوسی بزنند. حتی کار به جایی رسیده که از کودکان و زنان به عنوان سپر انسانی در برابر حملات هوایی و زمینی مخالفان خود استفاده کنند.»
اما مشکل این جاست، که این ها تنها بخشی از کودکان هستند. داعش در قبال کودکان و زنان معارض، رفتار عجیب تری از خود نشان می دهد: «کمیساری حقوق کودک سازمان ملل هشدار داده است که داعش در برابر کودکان و زنان اقلیت های دینی و مذهبی، رفتار عجیبی از خود نشان می دهد. از اعدام های دسته جمعی گرفته تا بریدن سرها با شمشیر، انسان سوزی، بریدن دست ها و اعدام به بهانه های واهی. این ها، دسته دومی از زنان و کودکان عراقی و سوری هستند که جرمشان، اعتقاد به یک دین یا مذهبی است که داعش آن را جرم می داند. البته اخیرا داعش از این فراتر رفته و مخالفان همکیش خود را نیز “مرتد: می خواند و همین رفتار را در قبال آنان نیز تکرار می کند.»
دسته سوم کودکان، کسانی هستند که شهروند معمولی در قلمرو داعش محسوب می شوند و هنوز به صورت رسمی به این سازمان نپیوسته اند. «این افراد نه تنها همه روزه شاهد خشونت عریان و شدید هیأت حاکمه هستند، بلکه به گونه محیر العقولی ابزار اعمال خشن قرار می گیرند. این کودکان موظفند در مواردی مانند سنگسار، خشونت هایی از خود نشان دهند که محال است پیش از تسخیر منطقه به دست داعش، آن را در تصورات و خیالات خویش تصویر کرده باشند. آنان همچنین قربانیان روزمره عملیات های جنگی هستند و در برابر فشارهای ناشی از عملیات نیز مقاومت کرده اند، اما حاضر به ترک وطن خود نشده اند. نکته مهم در مورد این افراد این است که فشارهای داعش را تاب می آورند و حتی در محاصره شدید و تشدید بحران گرسنگی، حاضر به ترک منطقه و موطن خود نشده اند.»
دسته آخر را انبوه آوارگان تشکیل می دهند: «مسلما این افراد در کشورهای مقصد نمی توانند هضم شوند. تنها به بحران آوارگان سوری در کشور لبنان بنگرید تا عمق مشکلات را در این زمینه بیابید. این ها باید دیر یا زود به کشور و وطن خود بازگردند، در حالی که داعش یا برقرار است یا سقوط کرده است. مسلما این افراد نیز چالش های جدی با گروه های پیشین خواهند داشت.» در این گزارش، هشدار داده شده که صرف نظر از سرنوشت داعش، به نظر می رسد این چهار گروه باعث شوند بحران نبرد خانمان سوز در سوریه تا بیش از یک دهه به صورت علن یا زیرپوستی تداوم داشته باشد.
