نقره را با درجه خلوص هاي گوناگوني بكار مي برند. بازار نقره معمولا با درجه خلوص هاي نسبتا بالايي تغذيه مي شود براي بيشتر استفاده هاي صنعتي، نقره با درجه خلوص 7/999 (براي آلياژ سازي) يا 9/999 ( براي آبكاري و كنتاكت هاي الكتريكي) مورد نياز است.
بيشتر نقره به شكل شمش عرضه مي شود. براي كيفيت هاي خوب اشياء از شمش هاي معمولا 31 كيلوگرمي استفاده مي شود. ولي سرمايه گذاران كوچك شمش هاي يك كيلوگرمي را ترجيح مي دهند، هر چند كه بعلت نياز متفاوت بازار، شمش ها را با وزن هاي متفاوت عرضه مي كنند (شمش قالبي 5 كيلوگرمي، 500 و 250 گرمي، ورقه هاي پرس شده با اوزان 100، 50 و 20 گرمي، ورقه هاي مارك دار 1 اونسي يا سكه هاي تزييني نقره).
گاهي اوقات، صنعتگران و مصرف كنندگان صنعت ترجيح مي دهند كه از گرانول استفاده كنند كه در كيسه هاي 20 كيلوگرمي عرضه مي شود. وزن خالص شمش ها بر حسب كيلوگرم يا اونس تروا ( 1 اونس تروا = 103486 / 31 گرم ) و درجه خلوص آنها نوشته مي شود.
براي تعيين دقيق ميزان نقره، بايد روش نمونه برداري صحيح باشد. بوسيله حفرات يا سوراخ هاي ضربدري يا قطري كه در شمش حفر مي شود، يا با ايجاد كنده كاري فلز بوسيله اره در كل مقطع شمش به اين امر دست مي يابيم. براي محصولات نيمه نهايي، از روش هاي مشابهي استفاده مي شود. اگر امكان داشته باشد، مواد ناهمگن را ذوب كرده، به شكل قالب درآورده و آنگاه نمونه برداري مي كنند. ممكن است كه ماليات زائد نقره دار حاوي رسوبات و نهشته هايي باشند كه بر روي ديواره ظروف از قبل مانده است و مي توان آنها را با پالايش يا حل كرن زدود يا اينكه نمونه برداري را مي توان پس از هم زدن انجام داد.
محصولات عرضه شده به شكل پودر يا كلوخه اي كه نمي توان آنها را ذوب كرد، (مانند ريم فلزات) آسيا مي كنند و سپس غربال مي كنند. بخش ريزدانه و درشت دانه را جداگانه آناليز مي كنند. اگر بخش درشت دانه فلزي داشته باشيم، ميتوان آنرا ذوب كرد.
روش هاي خاصي براي نمونه برداري مقادير زيادي از كانسنگ ابداع شده است، كه فرآيند هاي فوق را پس از آن انجام مي دهند.
